در روز ۲۰ جولای ۱۹۶۹ نیل آرمسترانگ، فضانورد آمریکایی با گفتن جمله بیادماندنی «این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است» به عنوان نخستین انسان بر روی ماه گام نهاد. اما این ماموریت تنها ماموریت و حضور انسان در ماه نبود. پس از این سفر پروژه‌های سرنشین دار آپولو ۱۲-۱۴-۱۵-۱۶و۱۷ نیز در طی سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ در ماه فرود آمدند و در مجموع ۱۲ نفر موفق شدند در ماه قدم بگذارند.
همۀ ماه نوردان از راست به چپ: دوک، یانگ، میچل، شپارد، ایروین، کنراد، بین، اسکات، آلدرین، آرمسترانگ، اشمیت و سرنان
در جریان ماموریت‌های آپولو” و به دنبال آزمایش سخت افزارهای این برنامه در مدار زمین و ماه توسط سفینه‌های آپولو ۷ تا ۱۰، بالاخره مرحله نهایی و اصلی کار یعنی فرود بر ماه با پرتاب سفینه آپولو-۱۱ در ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۹ آغاز گردید. سفینه‌های آپولو گرچه ظرفیت سه نفر را داشتند اما در مدار ماه یک فضانورد در ناو اصلی می‌ماند و به گرد ماه می‌چرخید و دو نفر دیگر با سفینه ماه‌نشین بر سطح ماه فرود می‌آمدند.
آپولو ۱۱
در جریان پرواز آپولو ۱۱، روز ۲۰ ژوئیه نیل آرمسترانگ و باز آلدرین با ماه‌نشین خود را به سطح کره ماه رساندند. در آنجا آرمسترانگ به عنوان نخستین انسانی که بر روی کره‌ای غیر از زمین پا نهاده، نام خود را در تاریخ فضانوردی به ثبت رساند. پس از او باز آلدرین بر روی ماه به راهپیمایی پرداخت. در این زمان مایکل کالینز با ناو اصلی به گرد ماه می‌چرخید. قدم زدن بر روی ماه حدود دو ساعت به طول انجامید و سوغات ماه نوردان، ۲۲ کیلو از خاک و سنگ ماه بود که با خود به زمین آوردند.
پس از اتمام مأموریت، دو فضانورد با ماه نشین خود را به سفینه اصلی در مدار ماه رساندند و مه نشین را در مدار رها کردند. سپس آپولو-۱۱ به سوی زمین حرکت کرد و روز ۲۴ ژوئیه در آب‌های اقیانوس آرام فرود آمد.
آپولو ۱۲
آپولو ۱۲ در ۱۴ نوامبر ۱۹۶۹ با سه سرنشین به نام‌های پیت کنراد، دیک گوردون و آلن بین راهی ماه شد. در جریان این سفر، کنراد و بین با ماه‌نشین بر سطح ماه فرود آمدند. عملیات آنها در خارج از سفینه، طی دو مرحله و به مدت تقریبی ۸ ساعت انجام گردید. سپس ماه نوردان با ۴۰ کیلوگرم از خاک و سنگ ماه سطح این کره را ترک گفتند. آپولو-۱۲ روز ۲۴ نوامبر در اقیانوس آرام فرود آمد.
آپولو ۱۴
در ۳۱ ژانویه ۱۹۷۱ آپولو ۱۴ با سه سرنشین به نام‌های آلن شپارد، استوارت اروسا و ادگار میچل راهی فضا گردید. شپارد و میچل توسط ماه نشین در ماه فرود آمده، طی دو راهپیمایی به مدت تقریبی ۹ ساعت بر سطح این کره به تحقیق پرداختند. پس از اتمام مأموریت و برداشتن ۴۴ کیلوگرم نمونه از خاک و سنگ، فضانوردان ماه را ترک گفته، به زمین برگشتند. آپولو ۱۴ با سه سرنشین خود روز ۹ فوریه در اقیانوس آرام فرود آمد.
آپولو ۱۵
آپولو ۱۵ نیز در ۲۶ ژوئیه ۱۹۷۱ با سه سرنشین به فضا پرتاب شد. در جریان این پرواز، اسکات و ایروین با ماه‌نشین در ماه فرود آمدند و طی سه راهپیمایی جمعاً حدود بیست ساعت را بر روی ماه به تحقیق گذراندند.
این
دو پس از برداشتن ۷۸ کیلوگرم از خاک ماه به درون ماه نشین رفته، ماه را
ترک گفتند. با اتصال ماه‌نشین به سفینه اصلی فضانوردان و محموله به
آپولو-۱۵ منتقل شده، ماه نشین را رها کردند. هر سه فضانورد، سالم در
اقیانوس آرام فرود آمدند.
آپولو ۱۶
در ۱۶ آوریل ۱۹۷۲ پرتاب آپولو ۱۶ توسط ناسا صورت گرفت. در مدار ماه دو تن از فضانوردان ناو به نام‌های جان یانگ و چار دوک از نفر سوم توماس ماتینگلی جدا و با ماه نشین راهی سطح این کره شدند.
یانگ
و دوک طی سه راهپیمایی در سطح ماه حدوداً ۲۰ ساعت خارج از سفینه فعالیت
کردند که شامل ۲۷ کیلومتر رانندگی و انجام تحقیقات علمی در این کره بود.
آنها قریب به ۱۰۰ کیلوگرم خاک ماه را با خود به زمین آوردند. آپولو ۱۶ با
سه فضانورد خود روز ۲۷ آوریل در اقیانوس آرام فرود آمد.
آپولو ۱۷
آپولو ۱۷ در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ با سه سرنشین به نام‌های یوجین سرنان، رونالد ایوانز و هاریسون اشمیت به فضا پرتاب و راهی مدار ماه شد. سرنان و اشمیت طی سه بار راهپیمایی، حدود ۲۰ ساعت به تحقیق در سطح ماه پرداختند، ۳۵ کیلومتر رانندگی کردند و ۱۱۰ کیلوگرم از خاک این کره را به زمین آوردند.
روز
۱۹ دسامبر ۱۹۷۲، مأموریت سفینه‌های آپولو در کره ماه، با فرود آپولو-۱۷ در
آب‌های اقیانوس آرام پایان یافت. به این ترتیب طی ۶ مأموریت آپولو، ۱۲
انسان زمینی، بر ماه قدم گذاشتند.
منبع : سایت علمی بیگ بنگ
درباره این سایت